
Hayırlı günler kardeşim. Kanalınızı uzun zamandır takipteyim. İyi ki böyle bir kanal açmışsınız. Ben Kadir. Ordu’da yaşıyorum.
Bir kız arkadaşım vardı. Çok iyi fal bakardı. Arkadaş ortamında oturduğumuzda mutlaka birileri baktırmak isterdi. Değişik bir kızdı. Ben de o farklılığını sevmiştim zaten. Biz bununla üniversitede tanışmıştık. Biz kızla aynı sınıftaydık bir de abim vardı, o da 4. sınıftaydı. Abimle aynı yerde olmak için tek tercih yapmıştım. Kızla aramız başlarda iyiydi. Beni sevdiğini düşünürdüm. Biz abimle aynı evde kalıyorduk. Kız arkadaşım da adı da
Sema, boş vakitlerinde hep gelirdi. Evi toplardı bazen yemek yapardı. Yardımcı olurdu bize. İstediği zaman gelir kalırdı. Abimle falan oturur hep beraber film izlerdik. Genelde de hep üçümüz takılırdık. Dışardan pek arkadaşımız yoktu. Tatile pikniğe nereye gideceksek beraber giderdik. Evimizin alt katı boş olduğu için evde geç saatlere kadar alkol alır bağıra çağıra şarkı söylerdik. Çok eğlenirdik beraber. 1 sene böyle geçti. Biz kızla birbirimize iyice alıştık. Ben zaten çabuk bağlanan biriyim. Ona iyice alıştım. Gelmediği günler kendimi yalnız hissediyordum. Ben de bir gün teklifte bulundum. Zaten çoğu zaman bizdesin bize taşın hep beraber yaşayalım kira derdinden de kurtul dedim. Kabul etmedi. Yine de bir evim olsun arada gidip kalabileceğim kafa dinleyebileceğim bir yer lazım dedi. Tamam dedim sen bilirsin. Bu arada gitti arada geldi. Evden de bazen bir şeyler hazırlar getirirdi. Kekler börekler çörekler. Çok da hamarattı eli yatkındı bu işlere. Bizim de canımıza minnet. Bekâr evinde her gün anne evinde gibi yemekler yiyoruz. Her şey güzel giderken bir anda dünyamı alt üst oldu.
Abimde bazı rahatsızlıklar başladı. Uyurgezerlikler başladı önce. O gün Sema yoktu evde. Tak tak diye bir ses geldi içerden. Benim uykum çok hafiftir. Hemen uyanırım en ufak sese. Kalktım baktım abim salonda. Gözleri kapalı duvarın önünde kafasını duvara vuruyor. Abi ne yapıyorsun sen, dur yapma dedim kendime doğru çektim. O anda uyandı ben niye buradayım nasıl geldim bana ne oldu dedi. Bilmiyorum abi duvarın önündeydin. Gel yerine yat dedim. Götürdüm yatırdım. Sabah hiçbir şey hatırlamıyordu. Oraya nasıl gitti ne yaptı kendisinin de haberi yok. O zamanlar da sınav dönemiydi çok ders çalışıyorduk. Belki sınavların stresinden olmuştur diye düşündük. Abim bir psikiyatriste gitti. Bir ilaç vermiş doktor onu kullanmaya başladı. Aslında abimin dersleri çok iyiydi ama neyi bu kadar stres ediyordu kendine, anlayamamıştım. Neyse abim ilacı kulandı ama etkisi olmadı. İlaç abime gün içinde enerji veriyordu. Derslerine falan konsantre olmasında çok yardımcı
oluyordu ama abimin uyurgezerliğine çare olamadı. Uyurgezerlikte çok tehlikeli bir durum. Allah korusun kendini balkondan camdan bile atabilir. Baktım uyurgezerlik geçmiyor. Ben de abimle aynı odada kalmaya başladım. Sema geldiğinde o da aynı odada kaldı. Sema benimle yatıyordu abim tek tabi. İki yatak çektik o odaya. Bu uyurgezerlik durumu her gün olmaya başladı. İstisnasız her gün oluyordu. Abimi doktora ben götürdüm bu sefer. Ben de olanları anlatırım diye. Doktor ilacı değiştirdi. Başka bir ilaca başladı. O da birinci ilacın tam tersi olarak abimin tüm enerjisini aldı. Abim bir ruh gibi dolanıyordu evde. Uyurgezerlik ise ara ara devam etti. Abimi çoğu kez duvarın önünde camın önünde veya balkonda yakaladım. Uyku bana da haram olmuştu artık. Bir gözüm açık uyuyordum ya abim kendine bir şey yaparsa diye. Ve bir gün haklı çıktım. Mutfaktan gelen seslere uyandım. Koşarak mutfağa gittim. Abim eline bir bıçak almış bileklerini kesiyordu. Korkudan
öyle bir çığlık attım ki. Abim uyandı. Elindeki bıçağı ve kanları görünce olduğu yere yığıldı. Ambulans çağırdık hastaneye götürdük. Abim o yaptıklarının hiçbirini hatırlamıyordu. Yine ilaçlar, tedaviler, terapiler abim kendini toparlama başladı. Tam bitmemişti ama eski haline göre daha iyiydi. Sema da bu sürede çok yardımcı oldu. Abimin istediği yemekleri yaptı onu rahat ettirdi. Ben okula gittiğim zaman abim Sema’yla kalıyordu. Çünkü artık gündüz de korkuyordum bir şey olacak diye. Sema okula gidince de ben kalıyordum. Yani abimin başında nöbet tutuyorduk. Sema’ya olan güvenim ve sevgim o dönemlerde kat kat arttı. Çünkü çok fedakârdı. Çok iyilik yapıyordu bize. Bir dönem geldi abimin uyurgezerliği tamamen bitti. Bizim içimiz rahat ediyordu artık. Onu bırakıp okula gidebiliyorduk. Yaz tatili geldi dersler bitti. Ben memlekete dönecektim ama abim o dönemde derslerine çok konsantre olamamıştı. O yüzden halletmesi gereken dersler vardı. Yaz okuluna kaldı. Ben onu bırakıp gittim. Sema memleketine hiç gitmezdi, akrabalarını, ailesini sevmiyordu çünkü. Hep bir şey uydururdu ailesine. O yaz da gitmeyecekti. Ben o sürede hem abimle
hem Sema’yla sürekli telefondan konuştum. Bir gün abimi aradım. Normal sohbet ediyoruz. Arkadan Sema’nın sesi geldi. Saat de gece 12 falan. Sema bizim evde. Normalde ben varken tamam abime yardımcı oldu geldi bekledi de. Bu çok farklı. Ben gece yokum senin ne işin var gece yarısı abimle aynı evde. Abi o kimdi dedim. Önce televizyonun sesi dedi. Sonra Sema’nın sesine benziyordu deyince ha o mu evet Sema geldi. Birkaç parça eşyası varmış. Çok acil alması gerekiyormuş onları alıyor birazdan taksiyle dönecek dedi. İyi bakalım tamam dedim. Ertesi gün Sema instagramda bir fotoğraf paylaşmış. Bizim eve çok yakın ve arada gittiğimiz bir kafede. Sema evine dönse sabah o kafeye neden kahvaltı yapmaya gelsin. Sema’nın evi bizim eve uzak çünkü. Oraya kahvaltıya gitmesi için bizde kalması gerekir. Masada da şeftalili ice tea var, ben iyice şüphelendim çünkü abim hep şeftalili ice tea içer. Merak ettim iyice. Şüphelerim arttı. Acaba kaldı mı acaba beraber mi kahvaltı yaptılar diye. Sema’yı aradım fotoğraftan haberim yokmuş gibi. Sizin evin ordayım burada bir yere uğramıştım onu hallettim kafeye geçtim dedi. Hep de bir bahanesi vardı. Ben mi ayıp ediyorum diye kendime de kızıyordum bazen. Neyse tatil bitti ben eve döndüm. Eve döndüğümde abimi daha kötü buldum. Gözlerinin altı mosmor olmuş. Abi dedim sen ne içiyorsun ne bu halin? Uyuyamıyorum dedi. Niye uyuyamıyorsun ben giderken iyiydin dedim. Kâbus görüyorum artık uyumak istemiyorum gündüz uyuyorum dedi. Tekrar doktora gittik. Tekrar ilaç aldık bu döngü sürdü. Ama abim aynıydı.
Bir gece bağırma sesine uyandım. Fırladım yataktan. Abim yerde yatıyordu. Işığı açtım. Düzlerinin üstüne çökmüş. Kolları geride. Ağzı açık havaya doğru bakıyor. Kaldırmaya çalıştım dokunma çok acıyor dedi. Sırtının acıdığını söyledi. Pijamasını kaldırdım. Sırtına baktım. Dümdüz bir çizgi halinde büyük bir kızarıklık vardı. Ne oldu abi nereye çarptın ya da düştün mü dedim. Abim rüyasında ona korkunç bir mahluğun zincirle vurduğunu görmüş. Uyandığında da o şekildeymiş. Nasıl yataktan çıktığını hatırlamıyor. Sırtındaki iz beni korkuttu. Bunca zaman psikolojik dedik geçtik. Bir yere çarpsa öyle dümdüz iz çıkmaz ki. Ben korkmaya başladım ama abime de bir şey demedim. Bir yere çarptın herhalde falan dedim. Abim sırt üstü yatamadı bir süre. Hep yüz üstü yattı. Abimin bu problemleri devam ederken bir de benzer sorunlar ben de oluştu. Ben daha kötülerini yaşadım hatta. Evde sesler fısıltılar duymaya başladım. Banyoda sanki biri beni izliyor bana dokunuyor gibi hissediyordum. Bir gün banyoya girdim. Şampuanı döktüm gözlerim kapalıydı. Şampuanı kenara koydum. Saçlarımı ovalarken yine o şampuanın açılma sesi geldi kapak sesi. Kapatmıştım ben
kendi kendine nasıl açılacak ki. Hemen su tuttum yüzüme. Gözlerimi açtım. Kapak açıktı. Duşumu hızlıca aldım. Bornoza sarıldım. Banyodan çıktığımda karşımda abimi gördüm. Hemen kapının önünde banyoya girecek gibi kapıya yönelmiş. Banyoya mı gireceksin abi benim işim bitti girebilirsin dedim. Hiç tepki vermiyor. Donmuş bakıyor kapıya. Koluna dokundum yavaşça buz gibiydi. Sanki abim değil. Abi diye sessizce fısıldadım. Gözünü bile kırpmıyordu. Gel içeri gidelim dedim. Kolundan tekrar tuttum. O anda içerden abimin bir şey mi dedin diye sesi geldi. İçeri nasıl koştuğumu bilmiyorum. Salona girdim abim salondaydı korkudan salonu kilitledim. Tir tir titriyorum. Abim bana kendime gelmem için tokat attı. Ben çıkıp bakıyım odadan ne gördün diyor ama ben onu da göndermiyorum o kapının açılmasını istemedim. Saatler sonra abim zorla açtı kapıyı. Bir şey yok rahat ol dedi. Nasıl rahat olabilirdim ki. O gördüğüm şey sanki abimin ölmüş haliydi. Çok kötüydü. Abimi her gördüğümde aklıma geliyordu. Bir süre ben de uyuyamadım uykusuzluk çektim. Sonra Sema gelmişti. 1 hafta kalacaktı. İlk iki gün eski günlerdeki gibi film izledik. Uzun zamandır bu sıkıntılarla uğraşmaktan hiçbir şey yapmıyorduk. Abimle Sema alkol aldı ben içmedim o gün. Kötüydüm zaten kendimi iyi hissetmiyordum. Biz Sema’yla odaya geçtik. Odaları tekrar
Bir yanıt bırakın