Gölgedeki Fısıltılar

Paranormal hikayeler
Paranormal hikayeler

GÖLGEDEKİ FISILTILAR – PARANORMAL HİKAYELER

Paranormal hikayeler okumaya doymayanlara…

Benim adım İlyas. Size hayatım boyunca unutamayacağım, hala düşündükçe tüylerimi diken diken eden bir olayı anlatmak istiyorum.

Bu olayı 2015 yılında, yaz tatili için memleketime gittiğimde yaşadım. Ailem, köyde büyük dedemden kalma eski bir ahşap evde yaşıyordu. Çocukluğumun yazlarını bu evde geçirmiştim ama hep bir şey dikkatimi çekerdi: Evin arkasındaki eski odanın kapısı her zaman kilitliydi.

O odayla ilgili köyde birçok söylenti vardı. Annem ve babam, o odaya girmenin yasak olduğunu söylerdi. Geçmişte orada bir şeylerin yaşandığını ama konuşmak istemediklerini biliyordum.

Ama o yıl, ben o kapıyı açtım.

Ve keşke açmasaydım.

Köyde gece çok sessiz olur. En ufak bir çıtırtı bile gelir kulağımıza. O gece saat 01:30 civarıydı. Uyuyamıyordum. Dışarıda hafif bir rüzgar vardı ama çok garip bir şey fark ettim Evin içinde fısıltılar vardı. Ama sadece bir kişinin değil. Birkaç kişi aynı anda fısıldaşıyormuş gibi geliyordu. Kardeşlerim çoktan uyumuştu. Annem ve babam da odalarındaydı. Peki, bu sesler nereden geliyordu? Tam o anda, kilitli olan eski odanın kapısına doğru bir gölge hareket etti. O an nefesimi tuttum. Odaya doğru biri gidiyordu ama kimseyi göremiyordum. Ama en kötüsü… kapı yavaşça kendi kendine açıldı. Ayağa kalktım, elimde fener vardı. Odanın kapısı tamamen açılmıştı. Ve içeriden… soğuk bir rüzgar geldi.

Bütün vücudum ürperdi. İçeri adım attım. Oda tamamen boştu. Ama zeminde eski, tozlu bir halı vardı ve ortasında bir sandık duruyordu.

Bu sandık buraya nasıl gelmişti? Burası kullanılmayan, kapalı tutulan bir odaydı.

Sandığa yaklaştım ve elimle üstündeki tozları sildim. O an sandığın üzerinde tırnak izleri fark ettim.

Ve… sanki içeriden biri nefes alıyordu.

Kalbim deli gibi atıyordu. Ama merakıma yenik düştüm ve sandığı açmaya çalıştım. Kilidi paslıydı ama fazla direnmeden açıldı.

Ve içini gördüğümde… geriye kaçtım.

Çünkü sandığın içi boş değildi.

İçeride küçük bir bez bebeğe sarılı eski bir tespih vardı. Ve tespihin etrafında yanık kağıt parçaları duruyordu.

Ama asıl korkutucu olan şey… o an duyduğum derin fısıltıydı:

“Beni buradan çıkarma…”

Donup kaldım. Ses… sandığın içinden geliyordu.

Ve o anda… oda kapısı kendi kendine kapandı.

Odada yalnızdım.

Fenerim titremeye başladı, ışığı kesik kesik yandı. Birkaç saniye içinde oda tamamen karanlık oldu.

Ve karanlığın içinden… birinin nefes almasını duydum.

Ama bu normal bir nefes olamaz. Sanki boğuluyormuş gibi derin, hırıltılı bir ses çıkıyordu.

Gözlerimi açmaya cesaret edemedim. Ama nefes sesi gitgide yaklaşıyordu.

O an kapıya koşup çılgınca vurmaya başladım.

Ama dışarıdan kimse sesimi duymuyordu.

Derken… birden oda aydınlık oldu.

Ve kapı kendiliğinden açıldı.

Ama… sandık da kapandı.

 

O sabah hemen köydeki yaşlılardan biriyle konuştum. Ve bana gerçeği anlattı.

O oda yıllar önce köyün hocası tarafından mühürlenmişti. Çünkü büyük dedem zamanında cinlerle iletişime geçtiğini iddia eden bir adamla tanışmıştı. O adam bir gün ansızın kaybolmuş ve ardında sadece bu sandığı bırakmıştı.

Dedem sandığı açmaya cesaret edemediği için, odaya kilitlemişti.

Ama şimdi ben… onları serbest bırakmıştım.

 

O günden sonra hayatım eskisi gibi olmadı.

Bazen uykumda boğulur gibi uyanıyorum.

Bazen geceleri aynada, arka planda bir gölge görüyorum.

Ve en kötüsü… o gece sandığın içinden gelen sesin aynısını rüyalarımda duyuyorum:

“Beni buradan çıkarma…”

O ev hala orada. O oda yeniden kilitlendi. Ama… her gece tam 3’te, kapının önünden bir gölge geçtiğini söylüyorlar.

Ve bazen… sandığın içinden bir şeyin tıkırdadığını duyuyorlar.

Bu olay yaşandığında ben oradaydım. Bugün bile hala eski evimizle ilgili kötü hisler besliyorum.

Diğer paranormal hikayeler ile devam edebilirsin.

İlk yorum yapan olun

Bir yanıt bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.


*