
Merhaba arkadaşlar bir önceki hikâyeyi gönderen kişiyim. Bir daha yazmayacağımı söylemiştim ama yorumları okuyunca sizlerin hayır dualarınızı almak hoşuma gitti. Bu yüzden devam niteliğinde yazmaya karar verdim. Allah hepinizden razı olsun.
Sözü fazla uzatmadan konuya devam edelim bildiğiniz gibi hoca kulenin etrafını çembere aldı. Koruma altına aldı yani. O hafta hiçbir sorun yaşamadık. Bir gün yine ben sigara içmek için kulenin dışına çıktım. Hocanın bize gösterdiği sınırın dışına çıkmadan turluyordum. Mevzide hafız bekliyordu dikkat ettim hafız bir noktaya kitlenmiş bakıyor. Yanına gittim yanına geldiğimi bile görmedi dürttüm hafız iyi misin dedim. Ben böyle deyince bana döndü gözlerinden yaş süzülüyordu. Ne oldu oğlum bir şey mi oldu dedim. Annem annem diyebildi. Annem geldi orada kayaların orada diyerek eliyle işaret etti. O yöne baktım ben bir şey göremedim. Tamam hafız sen içeri geç ben beklerim dedim. Onu içeri gönderirken de içerden bir kişiyi de yanıma gönder dedim. Hafız gitti diğer arkadaş da yanıma geldi. Ne oldu dedi hafıza, annesi kılığında görünmüşler. Etkilenmiş dedim. O da hay anasını ya yine mi başlayacaklar diye sitem etti. Valla umarım hoca haklı çıkar çemberi
geçemezler yoksa halimiz duman olur dedim. Mevzide ikimiz beklerken yaklaşık 100 metre ileride bulunan kayalarda iki tane kız biz yaşlarda -ama yok böyle bir güzellik- güzel bir ses tonu ile gelseniz ya yanımıza deyip mahrem yerlerini gösteriyorlar. Hemen ayaklarına baktık ayakları tersti. İyice yaklaştılar bize ama hocanın sınırından geçemediler. Bunlar bize yaklaşınca hafızın bizlere öğrettiği duaları hemen okumaya başladık. Öfkeyle bakıp kayboldular. Arkadaşa sen içeri git nöbeti değişelim hafız hariç 2 kişiyi yolla buraya dedim. O da dediğimi yaptı. İçeriden gelen arkadaşlara siz bekleyin bir şey olursa çağırın dedim. Anlaştık öyle. Ben de içeri gidip cihazdan etrafımızı taramaya başladım. O gün olaysızdı. Bir iki hafta sorun yaşamadık. Artık ben de cihazların başında çok durmuyor, diğerleri gibi ben de mevzide bekliyordum. 2 kişi olduğumuzdan 1 kişi iki cihaza bakabiliyordu. Neyse benim sıram vardı mevziiye girdim fazla zaman geçmemişti ki sivil hayatta sevdiğim kızı gördüm. Bana seslendi aşkım seni çok özledim dayanamadım evden kaçıp buralara kadar geldim dedi. Ben şok oldum. Kızım manyak mısın sen nasıl geldin buraya kadar dedim. Ne yapayım seni çok özledim gelmeyecek misin? Sarıl bana kokunu özledim dedi. Mevziden çıkacaktım ki ayaklarına bakmak geldi aklıma direk ayaklarına baktım ayakları tersti. Defol git buradan sen o değilsin diye öfkeyle bağırdım. Pis bir sırıtış atarak kayboldu. Sakinleşmek için sigara yaktım.
Bir yanıt bırakın